grudzień 2017 - Drewniane Perły Architektury Ziemi Lubawskiej

Prace konserwatorskie w kościele w Boleszynie – XI-XII 2017

Posted on 30 grudnia 2017 by Administrator strony

Drugi etap prac przy ołtarzu bocznym Ukrzyżowania z kościoła w Boleszynie

Trwają prace konserwatorsko – restauratorskie przy ołtarzu bocznym Ukrzyżowania z kościoła św. Marcina Biskupa w Boleszynie. W trakcie usuwania przemalowań do oryginalnego XVIII w. opracowania odkryto malowaną na zwieńczeniu ołtarza datę – 1743 r. i inicjały przypuszczalnie fundatorów ołtarza A.O. Data zgadza się z czasem rozbudowy świątyni, jego ponownej konsekracji (1742 rok.). W trakcie poszukiwania dodatkowych informacji na temat kościoła w Boleszynie i jego historii mamy nadzieję ustalić nazwisko fundatorów ołtarza. Oryginalnie ołtarz posiadał po bokach części centralnej rzeźbioną dekorację – tzw. uszaki – przełożone w trakcie renowacji w 1985 r. do ołtarza głównego. Zdecydowano na ich powrót w oryginalne miejsce, do ołtarza Ukrzyżowania.

Boleszyn – dekoracja rzeźbiarska ołtarza – tzw. Uszaki, wtórnie umiejscowione w ołtarzu głównym, na powrót zostaną umieszczone w ołtarzu Ukrzyżowania. Stan przed konserwacją – widoczne grube warstwy przemalowań zalewające oryginalną formę. Widoczne zniszczenia drewna na skutek działalności owadów niszczących drewno, widoczne doraźne reperacje

Boleszyn – fragment zwieńczenia i zwieńczenie ołtarza z odkrytą datą 1743 i inicjałami A.O.

Lubawa – Kościół św. Anny – Ołtarz Matki Bożej Lipskiej – etap I

Posted on 12 grudnia 2017 by Administrator strony

Nastawa ołtarza pochodzi z 1722 roku i jest przypisana autorstwu Johannesa Söffrensa z Elbląga oraz Jerzemu Dąbrowiczowi z Lubawy. Najstarszym elementem ołtarza jest figura Matki Bożej Lipskiej datowana na koniec XVI– początek XVII wieku. na zasuwie ołtarza znajduje się obraz Wniebowzięcia Matki Bożej sygnowany – Johannes Petri (Jan Jerzy Petri) malarz toruński 1755 rok. W ołtarzu znajduje się również kolekcja srebrnych wot pochodzących głownie z XVII i XVIII w. Obecna forma złożenia elementów ołtarza powstała w latach 1946–56, z tego czasu pochodzi złocony feretron w którym ustawiona jest figurka Matki Bożej.

Prace rozpoczęto od wykonania szczegółowej dokumentacji fotograficznej i opisowej, którą kontynuowano podczas całego przebiegu prac. Wstępnie odkurzono obiekt, po czym wykonano odkrywki schodkowe oraz pobrano próbki do badań laboratoryjnych w celu ustalenia chronologii warstw technologicznych obiektu. Zdemontowano zwieńczenie oraz ramę ołtarza, które przewieziono do pracowni.

Wykonano próby oczyszczania i wybrano najlepszą metodę usuwania warstw wtórnych poszczególnych elementów ołtarza.

Lubawa – Kościół św. Anny – Fragment ołtarza przed konserwacją.

Lubawa – Kościół św. Anny – Ołtarz po zdemontowaniu rzeźbionej ramy.

Lubawa – Kościół św. Anny – Fragment ołtarza przed kosnserwacją – powstała w 2. poł. XX w. wnęka na cudowną figurę i wota.

Lubawa – Kościół św. Anny – Rama po demontażu w pracowni.

Lubawa – Kościół św. Anny – Odkrywka na rzeźbieniach ramy ukazująca kolejne nawarstwienia.

Lubawa – Kościół św. Anny – Zdjęcie makro najstarszych zachowanych warstw na liściach rzeźbionej ramy – zielone laserunki na srebrze.

Ołtarz św. Jana Nepomucena z Rożentala

Posted on 4 grudnia 2017 by Administrator strony

Pierwszy etap prac konserwatorskich przy ołtarzu bocznym św. Jana Nepomucena z kościoła św. Wawrzyńca – Rożental

Ołtarz boczny z kościoła parafialnego p.w. Św. Wawrzyńca w Rożentalu, w niektórych źródłach przypisywany warsztatowi Ephraima Gerlacha z Chełmna i datowany na ok. 1761 rok

Ołtarz św. Jana Nepomucena wymaga kompleksowej konserwacji. Wtórne nawarstwienia wpłynęły znacząco na stan zachowania i estetykę ołtarza, dlatego istotne jest zlikwidowanie przyczyn zniszczeń obiektu oraz przywrócenie mu wartości artystycznych, zbliżonych pierwotnemu wyglądowi. Projekt konserwatorski zakłada przeprowadzenie badań oraz kwerendy historycznej i historyczno-sztucznej, umożliwiające dokładne poznanie obiektu i jego historii.

Na miejscu wykonano dokumentację fotograficzną i opisową stanu zachowania. Zdemontowano z ołtarza rzeźby aniołów, putt, glorii wieńczącej ołtarz, aplikacje. Wymontowano razem z ramą obraz św. Franciszka oraz rzeźbę św. Jana Nepomucena. Zdemontowane elementy przewieziono do pracowni konserwatorskiej. Na miejscu wstępnie oczyszczono z powierzchniowego kurzu. Sporządzono szczegółowy opis stanu zachowania oraz dokumentację fotograficzną każdego z elementów przed konserwacją.

Pobrano próbki do badań stratygraficznych oraz wykonano odkrywki w celu ustalenia warstw technologicznych i ich stanu zachowania. Na ich podstawie podjęto decyzję
o usunięciu ostatniej warstwy przemalowań z polichromii i odsłonięciu przedostatniej, najlepiej zachowanej. W przypadku złoceń i srebrzeń zdecydowano się usunąć nieszlachetne metale.